Co na Chruścielowisku, względnie nowego?

August 13th, 2024 by Chruściel

Zmian dziejących się powoli niełatwo zauważyć. A wiedzcie, że prócz nieprzerwanej i jedynej w miarę częstej aktualizacji artykułu literatura czasami coś nowego w menu po prawej stronie wprawne oko zauważy. Tym, co ostatnio tutaj lata temu gościli, spieszę z podsumowaniem, by wzroku nie nadwyrężali.

zabytki

Próbując ustalić, jak górna część chobieńskiego pucharu ceramicznego mogła wyglądać, zrobiłem kwerendę pośród ościennych terenów w poszukiwaniu podobnego rozwiązania. Na razie, żadnego pucharu o podobnej nóżce nie udało mi się zidentyfikować.

Z kolei, hybryda z pucharem z Czeladzi Wielkiej mojego pomysłu nie bardzo mnie przekonuje, bo to i znacznie przeskalować ostatni zabytek musiałem (prędzej wazą niźli pucharem bym go nazwał), a i datowanie obu sporo się rozmija. Oto i rzeczony potworek (skala właściwa dla nóżki).


Niemniej kwerendę szkoda w szufladzie zostawiać, więc proszę się częstować.

miejsca

Kto nie ma w głowie, ten ma… gdzieś to zapisane. Jedna z tych informacji, po którą raz po raz sięgam.

rekonstrukcje

Ostatnie rekonstrukcje w większości przez mistrzów swojego rzemiosła poczynione, ale i niektóre przeze mnie, przyznaję się, popełnione.

źródła pisane

W ramach rozszerzenia informacji podanych w przypisach artykułu o mnie postanowiłem przybliżyć nieco źródła historyczne, z których o Dziadoszanach ówcześni mogli, a współcześni nadal mogą się cokolwiek dowiedzieć.

Dziadoszanie w publikacjach 2010-2022 – addenda

August 11th, 2024 by Chruściel

Nie ma co tytułem wstępu za wiele tu rozprawiać poza tym, że obiecane zaległości w niniejszym suplemencie uzupełniam.

Siemianowska Sylwia

‘Typ Bruszczewo i dalkowsko-obrzańska grupa form naczyń wczesnośredniowiecznych. Uwagi w kwestii zasięgu występowania, chronologii oraz genezy.’, [w:] ‘Śląskie Sprawozdania Archeologiczne’, t. 52, s. 203-222, Wrocław 2010

Tytułowa ceramika znana była już od dłuższego czasu jako zdobiona charakterystycznym ornamentem w postaci plastycznego żeberka na szyjce, jako typ 6 ceramiki z Bruszczewa lub po prostu jako typ Bruszczewo. Próbując ustalić kto pierwszy zaproponował termin “dalkowsko-obrzańska” i skuszony stwierdzeniem autorki, że “ostatnio” jest ona tak określana, nie dotarłem do niczego poza jedyną publikacją, którą w tym miejscu sama przytacza (Rzeźnik 2006). Lektura oczywiście obowiązkowa.

Artykuł do pobrania z www.academia.edu.


Cieślik Janusz

‘Uwagi o stanie badań nad miejscami kultu pogańskiego Słowian na ziemiach polskich’, [w:] ‘Sacrum pogańskie – Sacrum chrześcijańskie. Kontynuacja miejsc kultu we wczesnośredniowiecznej Europie Środkowej’, s. s. 27–80, Warszawa 2010

Wszystko, co może świadczyć o charakterze obrzędowym Kowalowej Góry pośród innych podobnych miejsc kultu.

Artykuł do pobrania z www.academia.edu.


Demidziuk Krzysztof

‘”Rzeczny” katalog Rudolfa Dreschera do archeologii Śląska’, [w:] ‘Silesia Antiqua’, t. 46, s. 217-332, Wrocław 2010

Przybliżenie katalogu śląskich stanowisk i zabytków archeologicznych pogrupowanych głównie po ciekach wodnych. Katalog zawiera materiał zabytkowy, acz bez przynależności chronologicznej i kulturowej. Do samego katalogu nie udało mi się dotrzeć (katalog był opublikowany w całości w 1870 roku w pierwszym tomie periodyku “Schlesiens Vorzeit in Bild und Schrift”, a biblioteki cyfrowe mają w swoich zasobach tylko kolejne tomy). Z niniejszej publikacji dowiecie się chociaż, które miejscowości znalazły się w katalogu wraz z ich współczesnymi nazwami. Znajdziemy tutaj również przynależność administracyjną katalogowanych miejscowości poprzez kolejne okresy historyczne oraz słowniki nazw miejscowych wraz z indeksem, dzięki którym szybko odnajdziemy szukaną miejscowość w samym katalogu.


Biermann Felix, Kieseler Andreas, Nowakowski Dominik

‘From a Slavic Stronghold to a Medieval Town – the Example of Chobienia’, [w:] ‘Rytm przemian kulturowych w pradziejach i średniowieczu’, s. 415-431, Biskupin-Wrocław 2012

Gród, osada wiejska i miasteczko, czyli zmiany zachodzące od okresu plemiennego do kolonizacji na prawie niemieckim na przykładzie Chobieni.

Artykuł do pobrania z www.academia.edu.


Kieseler Andreas

‘Der slawische Burgwall von Poppschütz (Popęszyce, pow. nowosolski) – eine fruhe Burgwallgraubung in der Provinz Schlezien’, [w:] ‘Transformationen und Umbrusche des 12./13. Jahrhunderts. Beitrage zur Ur- und Fruhgeschchte Mitteleuropas’, Band 64, s. 229-261, Weissbach 2012

Synteza wiedzy o grodzisku w Popęszycach. Pozycja obowiązkowa.

Artykuł do pobrania z www.academia.edu.


Jaworski Krzysztof, Krzyszowski Andrzej, Miazga Beata, Sikorski Andrzej

‘Blatnickie okucie końcówki pasa z Grębocic koło Głogowa a problem napływu tzw. brązów awarskich i blatnicko-mikulczyckich na obszar Dolnego Śląska’, [w:] ‘Śląskie Sprawozdania Archeologiczne’, t. 54, s. 27-47, Wrocław 2012

Pierwszy i jedyny tak dokładny opis unikatowego znaleziska fragmentu brązowego okucia końcówki pasa z Grębocic.

Artykuł do przeczytania na www.yumpu.com.


Pankiewicz Aleksandra

‘Relacje kulturowe południowego Śląska i północnych Moraw i Czech w IX-X wieku w świetle źródeł ceramicznych’, [w:] ‘Studia Archeologiczne’, t. 43, Wrocław 2012

Co nieco o dalkowsko-obrzańskim typie ceramiki jako bliższym niż czeskie źródle inspiracji do naczyń z plastycznym wałkiem na szyjce występujących w zachodniej części południa Dolnego Śląska

Publikacja do pobrania z www.academia.edu.


Butent-Stefaniak Barbara, Ilisch Peter, Malarczyk Dorota, Nowakiewicz Tomasz

‘Frühmittelalterliche münzfunde aus Kleinpolen und Schlesien’, [w:] ‘Frühmittelalterliche münzfunde aus Polen.’, Inventar IV, Warszawa 2013

Czwarty tom najnowszej serii katalogów znalezisk monet z terenów Polski dotyczy Małopolski i Śląska. Obok samych monet są tu oczywiście również pozostałe elementy zawartości skarbów, czyli najbardziej chyba interesujące nas ozdoby.

Szkoda, że katalog jest w języku niemieckim. Zawsze można się podeprzeć publikacją Barbary Butent-Stefaniak i Doroty Malarczyk pt. “Obieg pieniężny na Śląsku we wczesnym średniowieczu (od X do połowy XII wieku)” z 2009 roku. Większość tej pozycji także stanowi katalog z równie dokładnym opisem, choć już zdecydowanie skromniejszy w ryciny.


Weinkauf Marcin

‘Źródła nieceramiczne z początku wczesnego średniowiecza ze strefy chełmińsko-dobrzyńskiej’, [w:] ‘Acta Universitatis Nicolai Copernici. Archeologia’, t. 33, s. 153–182, Toruń 2013

W tle porównawczym zabytków z tytułowego obszaru autor umieścił grzebienie i oprawkę z poroża pochodzące z Żukowic.

Artykuł do pobrania z Akademickiej Platformy Czasopism.


Lisowska Ewa

‘Wydobycie i dystrybucja surowców kamiennych we wczesnym średniowieczu na Dolnym Śląsku’, Wrocław 2013

Podstawowa pozycja do zapoznania się z wyrobami kamiennymi. Już w samej publikacji znajdziemy zdjęcia kilku dziadoszyckich zabytków, ale to nic w porównaniu z załączonym na płycie CD katalogu. To dopiero jest skarbnica wiedzy, a każdy zabytek w formie rysunku z przekrojami i zdjęcia. Ważne, że mamy tutaj rodzaj surowca, a nawet jego pochodzenie w przypadkach, gdy udało się je określić. Bardzo wygodne są również podane informacje o datowaniu stanowiska, w ramach których badań pozyskano zabytek oraz gdzie jest przechowywany.

To z tej pozycji dowiedziałem się o popularnych na ziemi Dziadoszyców osełkach o skandynawskim pochodzeniu oraz o łupkach jegłowskich.

Książka do pobrania z www.academia.edu, niestety bez katalogu zabytków.


Butent-Stefaniak Barbara

‘Skarby wczesnośredniowiecznego Śląska w kontekście znalezisk wielkopolskich’, [w:] ‘Studia Lednickie’, t. 13, s. 9-48, Dziekanowice 2014

O tym, jak wyglądają skarby śląskie, a wśród nich obiszowski i gostyński w porównaniu z wielkopolskimi.

Artykuł do pobrania z CEJSH (Central European Journal Of Social Sciences And Humanities).


Poleski Jacek

‘Kontakty kmenů v povodí Visly a Odry s Velkou Moravou’, [w:] ‘Velká Morava a počátky křesťanství’, s. 150-154, Brno 2014

W artykule o kontaktach plemion dorzecza Odry i Wisły z Wielkimi Morawami autor przywołuje bradatice z Popęszyc i okucie krzyżowe uprzęży końskiej z Gostynia.

Publikacja do pobrania ze strony Archeologický ústav AV ČR, Brno.


Bogucki Mateusz

‘Intercultural relations of the inhabitants of Polish territory in the 9th and 10th centuries’, [w:] ‘The past societies. Polish lands from the first evidence of human presence to the early middle ages. 5. 500 AD – 1000 AD’, 224-276, Warszawa 2016

Brązowe okucie końcówki pasa z Grębocic jest tutaj podane jako jeden z zabytków reprezentujących styl blatnicki, które miały dostać się na tereny Śląska za pośrednictwem Wielich Moraw i Czech.


Szmoniewski Bartłomiej Szymon

‘Early-Slavic culture’, [w:] ‘The past societies. Polish lands from the first evidence of human presence to the early middle ages. 5. 500 AD – 1000 AD’, 22-73, Warszawa 2016

W artykule o kulturze wczesnosłowiańskiej przywoływanych jest wiele informacji o żukowickich zabytkach takich jak: haczyki do wędek, temperaura wypału ceramiki, gliniane tzw. chlebki, gliniana forma odlewnicza, nóż bojowy (saex), żelazne kleszcze, brązowe paciorki spiralne, rogowe grzebienie i półziemianki.


Moździoch Sławomir

‘From a tribe to a state’, [w:] ‘The past societies. Polish lands from the first evidence of human presence to the early middle ages. 5. 500 AD – 1000 AD’, 124-167, Warszawa 2016

W artykule autor wspomina o wyraźnej różnicy stylów ceramicznych na styku plemion Dziadoszan i Ślężan, która jest jednocześnie granicą stref Tornow-Klenica oraz Dunaj-Chodlik. Jest tu mapka osadnictwa okresu plemiennego Dziadoszyców Krzysztofa Czapli oraz ciekawy plan osadanictwa w Czeladzi Wielkiej, którego nie znałem, podany za Dominikiem Nowakowskim, a wyglądający jak miks mapek z pierwszej i trzeciej fazy osadnictwa Jerzego Lodowskiego. Niestety brakuje źródła tego planu w bibliografii. Natomiast znajdziemu tu aż prawie trzy strony poświęcone kultowej roli Kowalowej Góry w Gostyniu.


Bogucki Mateusz, Ilisch Peter, Malarczyk Dorota, Chabrzyk Piotr, Kędzierski Adam, Kulesza Michał, Nowakiewicz Tomasz, Wawrzczak Roksana

‘Frühmittelalterliche münzfunde aus Polen 2011-2013. Addenda Et Corrigenda’, [w:] ‘Frühmittelalterliche münzfunde aus Polen.’, Inventar V, Warszawa 2016

Ostatni piąty tom najnowszej serii katalogów znalezisk monet z terenów Polski opisujący Warmię i Mazury. Wspominam o nim, bo znajduje się tutaj również Addenda Et Corrigenda, w której mamy niepublikowany skarb odkryty w 2005 roku z Chociemyśla oraz znaleziony w 2013 roku złoty dinar ze Starzej Rzeki – Retkowa.


Lisowska Ewa

‘Skały Wzgórz Strzelińskich w dawnej gospodarce’, Wrocław 2017

W kwestii zabytków dziadoszyckich nie dowiemy się z tej pozycji więcej niż z monografii autorki z 2013 roku. Może jedynie w tabeli z zestawieniem osełek z łupku kwarcowo-serycytowego zobaczymy, ile takich zabytków odnaleziono w konkretnych miejscowościach. Możemy natomiast nieco się zdziwić czytając podpisy pod ryciną numer 40 przedstawiającą wybór takich osełek. Wygląda na to, że do podpisów wkradł się błąd, bo pod literką “b” mamy Dobrzejowice zamiast Bytomia Odrzańskiego, a kolejna literka “c” to tak naprawdę Chwałków, a nie Bytom Odrzański.


Biermann Felix

‘Kult, Sklaverei, Mord und Totschlag – menschliche Knochen aus slawischen Siedlungsbefunden’, [w:] ‘Religion unde Gesellschaft im nördlichen westslawischen Raum. Beiträge zur Ur- und Frühgeschichte Mitteleuropas 82’, s. 121-150, Langenweißbach 2017

Szczątki ludzkie na grodzisku Kowalowa Góra w Gostyniu jako przykład brutalności rywalizacji sąsiadujących wodzów. Obok wyciągu z artykułu Kurta Langenheima autor dosłownie wspomina o braku przekonujących podstaw do propozycji Sławomira Moździocha, skłaniając się ku ostatniej interpretacji Dominika Nowakowskiego. A mianowicie odkryte zwłoki miałyby być śladem porzucenia ciał obrońców, których nie było komu pochować w następstwie śmierci bądź zniewolenia pozostałych mieszkańców.

Artykuł do pobrania z www.academia.edu.


Rodak Sylwia

‘Archeologia lasów. Nadzór archeologiczny na terenie nadleśnictwa Przemków’, [w:] ‘Śląskie Sprawozdania Archeologiczne’, t. 59, s. 147-162, Wrocław 2017

O nadzorze archeologicznym sprawowanym podczas przeprowadzania prac saperskich na terenie największego w Polsce, użytkowanego do 1992 r. przez Północną Grupę Wojsk Armii Radzieckiej, szkoleniowego lotniczego poligonu wchodzącego w skład większego kompleksu wojskowego Pstrąże (Strachów). Podczas prac odnaleziono 13 egzemplarzy militariów z okresu średniowiecza, wśród nich takie datowane na wczesne średniowiecze jak: topór typu III oraz dwa topory typu IVc (nie można wykluczyć, że te jednak pochodzą z okresu późnego średniowiecza), grot włóczni typu V oraz grot oszczepu typu V wg Nadolskiego.

Artykuł do pobrania z Repozytorium Uniwersytetu Wrocławskiego.


Rodak Sylwia, Moździoch Sławomir

‘Zapomniane grodziska w okolicach Głogowa – nowe odkrycia i badania’, [w:] ‘XXI Śląskie Sympozjum Archeologiczne’, s. 72-73, Wrocław 2019

Krótkie sprawozdanie z realizacji projektu Atlas grodzisk wczesnośredniowiecznych z obszaru Polski w okolicach Głogowa. Sprawozdanie skupia się na stanowiskach o nietypowej formie terenowej oraz tych charakteryzujących się słabym stanem wiedzy. Część grodzisk należy łączyć z kulturą łużycką, choć niektóre były wtórnie użytkowane we wczesnym średniowieczu. Niestety, musimy zadowolić się mapką z naniesionymi punktami, a same obiekty próbować identyfikować innymi narzędziami, bo nie znajdziemy tutaj żadnego ich spisu.

Artykuł do pobrania z www.academia.edu.


Pankiewicz Aleksandra

‘Pottery at the Borderland. Southern influence in Silesia and Lesser Poland in 9th and 10th century’, Wrocław 2020

Bez obaw, książka jest dwujęzyczna – angielsko-polska, zatem mamy pełen tekst i w naszej mowie.

Dokładnej charakterystyce ceramiki śląskiej, między innymi, autorka poświęca tutaj, jak sama pisze, minimum odsyłając do swojej pracy z 2012 roku. Aż się łza w oku kręci, kiedy człowiek zda sobie sprawę, że poprzednia praca traktuje o południowym Śląsku, północnych jego obszarów używając jedynie w charakterze porównawczym. Na szczęście tutaj znajdziemy to, co o dziadoszyckiej ceramice najważniejsze, acz książka nie tylko o ceramice traktuje. Jak się dowiadujemy z broszurki reklamowej “Dr Pankiewicz wykracza poza tradycyjny warsztat badawczy archeologa i na podstawie źródeł ceramicznych kreśli zarys kulturowo-polityczny ziem wspomnianego pogranicza w IX-X w. n.e. czerpiąc obficie z literatury naukowej zarówno polskiej jak i czeskiej“. Mamy tutaj zatem mnóstwo odniesień do historii i kultury materialnej Dziadoszan i ich terenów.

Książka zawiera kilka pięknych tablic z ceramiką, acz bez rycin, których nie mieliśmy już okazji podziwiać w starszej literaturze. Są tutaj nawet dwie rozkładane kolorowe mapki.

Pomimo że temat podobieństwa ceramiki obiszowskiej do znajdowanej w czeskich Slepoticach był już podejmowany (Siemianowska 2017), to tutaj pierwszy raz spotkałem się z określeniem “naczynia z delikatnym żeberkiem albo uskokiem na szyjce” użytym jako przykład innych form naczyń z kręgu grupy dalkowsko-obrzańskiej.

Natrafimy tutaj też na informacje o ceramice z dolnověstonieckiego okręgu garncarskiego, acz tylko w kontekście problemu ich podobieństwa do ceramiki tornowskiej. Autorka podkreśla ich znikomą na Śląsku obecność, wymienia jedynie stanowisko w Gilowie, więc nie znajdziemy tu informacji o podobieństwie tej ceramiki do naczyń z Gostynia (patrz Biermann 2000).

Rozbudzonego tytułem apetytu raczej nie zaspokoiłem, ale i tak uważam, że książka jest doskonałym podsumowaniem aktualnej wiedzy oraz bazą wyjściową do bardziej szczegółowych poszukiwań. Cenne kompendium o regionalnej ceramice, z którego dzięki indeksowi nazw geograficznych nietrudno wyłuskać wiedzę o dziadoszyckim plemieniu.

Szczerze polecam lekturę jako uzupełniająco-porządkująca, a doceniam ją osobiście za uświadomienie kilku nieznanych informacji oraz za możliwość obcowania z bardzo eleganckim wydaniem. Książka jest dostępna w sprzedaży tutaj.


Andrzej Buko

‘Świt państwa polskiego’, Warszawa 2021

Świetna pozycja podsumowująca aktualny stan wiedzy archeologicznej terenów całej Polski w okresie powstawania naszego państwa.

Znajdziemy tu mały rysunek rekonstrukcji grodziska w Chobieni reprezentujący grody typu Tornow-Klenica obok mapki z występującą ceramiką tornowską. Grodziska w Chobieni, Gostyniu i Popęszycach są wymienione jako jedyne z obecnymi śladami spalonych kości ludzkich i domostw, co ma świadczyć o burzliwym okresie zbrojnej rywalizacji organizacji wodzowskich. Chobienia, obok Klenicy są przywołane jako siedziby lokalnych elit. Datowanie dendrochronologiczne belki z wałów głogowskiego grodziska na połowę lat 80. X w., wraz z podobnymi datowaniami grodów we Wrocławiu i Opolu może świadczyć o piastowskiej ekspansji na Śląsk zbiegającej się z opisywanym przez Thietmara konfliktem o regnum ablatum.

Uwaga: nasz Gostyń znalazł się tu wraz ze swoim wielkopolskim imiennikiem pod jedną pozycją w indeksie miejscowości.


Bogucki Mateusz

‘Monety antyczne z wczesnośredniowiecznych znalezisk polskich’, [w:] ‘Okruchy starożytności. Użytkowanie monet antycznych w Europie Środkowej, Wschodniej i Północnej w średniowieczu i okresie nowożytnym’, s. 43-64, Warszawa 2021

Skarb z Gostynia jest tutaj wymieniony pomiędzy innymi zawierającymi pojedyncze denary rzymskie.


Kieseler Andreas

‘Herkunftsforschungen zum früh- und hochmittelalterlichen Hacksilber-Schmuck des Elbe-Weichsel-Raums in Ostdeutschland und Polen im 19. und 20. Jahrhundert’, [w:] ‘Frühmittelalterliches Hacksilber im nördlichen westslawischen Raum. Studien zur Archäologie Europas’, Band 36, s. 17-50, Bonn 2022

Srebrny paciorek z guzami ze skarbu w Maniowie. Do tej pory dysponowałem jedynie jego ryciną z Heising, Kiersnowski i Reyman 1966, tabl.VIII:14.


Biermann Felix, Kieseler Andreas, Pernicka Ernst, von Richthofen Jasper

‘Die Herkunft des frühmittelalterlichen Silberschmucks und die Münzzirkulation im Elbe-Weichsel-Raum – archäologische und archäometrische Untersuchungen’, [w:] ‘Frühmittelalterliches Hacksilber im nördlichen westslawischen Raum. Studien zur Archäologie Europas’, Band 36, s. 151-174, Bonn 2022

Skarby srebrne z Gostynia i Maniowa z datowaniem oraz ich fragmenty na nieznanych mi wcześniej zdjęciach: 6 fragmentów z Gostynia oraz 11 z Maniowa. Wygląda, że nawet paciorek z guzami jest tym samym co w artykule Kieselera z tego samego tomu, ale w innym ujęciu!!!


Ungerman Simon

‘Die Herkunft und Provenienz des Luxusschmucks in den Hacksilberschätzen des nördlichen westslawischen Raums Bemerkungen zu Forschungsstand, Quellenbasis und Methoden’, [w:] ‘Frühmittelalterliches Hacksilber im nördlichen westslawischen Raum. Studien zur Archäologie Europas’, Band 36, s. 209-261, Bonn 2022

Rysunek zausznicy typu Tempelhof/Świątki z gostyńskiego skarbu, acz ten sam co w publikacji tego autora z 2021 roku. Jest tu też zausznica z dwoma koszyczkami z maniowskiego skarbu na rycinie pięknie obrazującej detale.


Kara Michał

‘Archaeology, mainly polish, in the current discussion on the ethnogenesis of the Slavs’, [w:] ‘Slavia Antiqua’, LXIII, s. 65-128, Poznań 2022

Żukowice jako nasz dyżurny reprezentant kultury sukowskiej oraz datowanie odnalezionych w tej miejscowości przedmiotów w przedziale A.D. 450-650: żelazny grotu włóczni, żelazne kleszcze kowalskie, brązowa szpila, dwa grzebienie rogowe, fragment szklanego pucharu.

Dziadoszanie w publikacjach 2019-2022

August 7th, 2023 by Chruściel

Kolejne trzy lata nie obfitowały w publikacje dotyczące Dziadoszyców tak bardzo jak poprzednie, a mimo to zaowocowały takimi niespodziankami jak dwa tomy Atlasu grodzisk wczesnośredniowiecznych z obszaru Polski oraz podsumowanie aktualnej wiedzy o nożach wolutowych pana Pawlickiego. Z kolei inne dały mi impuls do odkrycia nowych zabytków jak na przykład Skarb z Czarnkowa… uświadamiający mi, że ostatni tom Frühmittelalterliche münzfunde aus Polen zawiera również dodatek Addenda Et Corrigenda.

Tyle, że ostatnia z wymienionych publikacji ujrzała światło dzienne już w roku 2016, a pierwszy tom tej serii w 2013 roku się ukazał. Informacje o Dziadoszycach w nich skryte są warte przynajmniej tu wspomnienia. A ileż podobnych, o których wiem już teraz, pominąłem? Pasowałoby uzupełnić. I tu mi się nasuwa pytanie: jak bardzo w czasie się cofnąć? Czy 2014 rok, w którym to zacząłem słów kilka (niźli jeno suchy tytuł) zamieszczać, za cezurę uznać wystarczy? A może rok 2011, w związku z datą pierwszej publikacji podsumowującej ostatnie wykopaliska w Chobieni, byłby celniejszy. Chociaż, w 2010 roku pojawił się pierwszy artykuł, z którego dowiedziałem się o dalkowsko-obrzańskiej grupie form naczyń… I już kilkanaście pominiętych pozycji z lat 2010-2017 na suplement zasługuje. Ale to może osobnym wpisem potraktuję, a teraz wracam do tematu.

Dodam jeszcze tylko, że wielkimi przeze mnie oczekiwanymi są kolejne tomy Słownika wsi śląskich w średniowieczu, które tym razem mają dotyczyć powiatów polkowickiego i wołowskiego. Trzymam kciuki za powodzenie planu złożenia ich do druku do końca roku.

Nie dotarłem jeszcze do publikacji Frühmittelalterliches Hacksilber im nördlichen westslawischen Raum (Bonn 2022), po której co nieco się spodziewam znaleźć
o naszych skarbach srebra siekańcowego.

Kolejność wymienianych pozycji jest przypadkowa.

Chrzan Krystian, Moździoch Sławomir, Rodak Sylwia
‘Wczesnośredniowieczne grodziska w Polsce. Tom 5. Powiat polkowicki’, Wrocław 2019;

Pozycja obowiązkowa dla każdego entuzjasty Dziadoszyców. Każde ze stanowisk jest tu opisane rozdziałami: Środowisko fizycznogeograficzne, Opis stanowiska, Historia badań i opracowań, Zakres prac badawczych, Stratygrafia kulturowa, Zaplecze osadnicze, Chronologia, Archiwum oraz Zbiory uwzględniającymi najnowsze badania oraz okraszonymi niespotkanymi dotąd przeze mnie rycinami i zdjęciami. Podczas lektury odczuwałem niedosyt prezentowanych zabytków, co jednak jest zrozumiałe, bo mamy do czynienia z atlasem a nie monografiami stanowisk. W tym tomie obcujemy ze stanowiskami w Bieńkowie, Dalkowie, Gostyniu, Grodziszczu i Obiszowie.

Pozycja obowiązkowa do pobrania z serwisu atlasgrodzisk.pl.


Chrzan Krystian, Moździoch Sławomir, Rodak Sylwia
‘Wczesnośredniowieczne grodziska w Polsce. Tom 6. Powiat nowosolski’, Wrocław 2019;

Kolejny tom Atlasu grodzisk wczesnośredniowiecznych z obszaru Polski, który zawiera opisy stanowisk w Bobrownikach, Bytomiu Odrzańskim, Gołaszynie, Popęszycach i Solnikach.

Pozycja obowiązkowa do pobrania z serwisu atlasgrodzisk.pl.

 

 


Limisiewicz Aleksander
‘Łaźnie Wrocławia w XI wieku’, [w:] ‘Śląskie Sprawozdania Archeologiczne’, t. 61, s. 113-146, Wrocław 2019;

Obiekt 156 ze stanowiska 9 w Żukowicach, ze względu na obecność pozostałości długiego korytarzyka interpretowanego jako śluza cieplna, autor zalicza do prawdopodobnych łaźni.

Artykuł do pobrania ze strony Śląskich Sprawozdań Archeologicznych.

 

 


Rodak Sylwia, Wroniecki Piotr
‘Badania nieinwazyjne grodzisk wczesnośredniowiecznych północno-zachodniej części Dolnego Śląska’, [w:] ‘Współczesne metody badań wczesnośredniowiecznych grodów Europy Środkowo-Wschodniej’, s. 117-131, Wrocław 2019;

Artykuł o wykorzystaniu gradiometrii magnetycznej oraz pomiarów elektrooporowych w badaniach przeprowadzonych w latach 2014-2019 na stanowiskach: Gostyń stan. 2, Grodziszcze, Przedmoście stan. 1, Moszowice.

 

 

 


Łuczak Anna, Sylwia Rodak
‘Grodziska wczesnośredniowieczne w mikroregionie Wzgórz Dalkowskich w świetle analiz przestrzennych GIS’, [w:] ‘Współczesne metody badań wczesnośredniowiecznych grodów Europy Środkowo-Wschodniej’, s. 169-195, Wroclaw 2019;

Dla ciekawych co można wyczytać z takich wartości jak: wysokość względna i bezwzględna, stopień nachylenia zboczy, indeks wilgotności terenu, nasłonecznienie, dystans do cieków wodnych, formy terenowe i indeks widoczności używając narzędzi GIS dla stanowisk: Bieńków/Duża Wólka, Bobrowniki, Bonów 1 i 2, Bytom Odrzański, Dalków, Dankowice, Dobrzejowice, Głogów, Gołaszyn, Gostyń 1 i 2, Grodziszcze/Krzydłowice, Moszowice, Obiszów Duży, Mały i Wysoki, Podbrzezie Górne, Popęszyce, Solniki.


Legut-Pintal Marian, Rajski Paweł
‘Podobne czy niepodobne – uwagi na marginesie analizy formalnej obiektów obronnych na podstawie numerycznych modeli terenu. Przyklad grodów i zamków z umocnieniami drewniano-ziemnymi na Śląsku, Polska’, [w:] ‘Architectus’, nr 1 (57), s. 21-37, Wrocław 2019;

Dosłownie akapit poświęcony dolnośląskim grodom pierścieniowym (wklęsłym) zaliczanym do typu Tornow. W zestawieniu ilustracji przedstawiających cieniowane modele reliefu obiektów (niektóre wraz z profilem terenu) autorzy umieścili takie znane mi lokalizacje jak: Bartodzieje, Lipowiec, Kruszyniec, Korzeńsko.

Artykuł do pobrania z Bazy danych o zawartości polskich czasopism technicznych.


Biermann Felix, Kieseler Andreas, Pernicka Ernst, von Richthofen Jasper
‘Hacksilberschätze im Oder-Neiße-Gebiet aus archäologischer und archäometrischer Perspektive – das Beispiel Mahnau (Maniów) in Niederschlesien’, [w:] ‘Burg, Herrschaft und Zentralörtlichkeitim nördlichen westslawischen Raum. Beiträge zur Ur- und Frühgeschichte Mitteleuropas 92’, s. 351-372, Langenweißbach 2020;

Najnowsze ustalenia na temat skarbu z Maniowa. Badania realizowane w ramach projektu Hacksilberschätze im Oder-Neiße-Gebiet – archäologisch-analytische Untersuchungen zur Herkunft des Silbers im frühmittelalterlichen Ostmitteleuropa, który skupia się na 20 skarbach siekanego srebra z niemiecko-polskiego regionu Odry i Nysy z okresu od około 940 do 1070 roku.

Artykuł do pobrania z www.academia.edu.


Merski Rafał
‘Kuchnia dawnych Słowian’, Wrocław 2020;

Przyznam, że na widok Chobieni w spisie treści tej pozycji serce zabiło mi mocniej. Niestety autor nie przekonał mnie co do zasadności użycia właśnie tego stanowiska przed wieloma innymi z obszaru Europy Środkowej mającego służyć za przykład (?) miejsca obfitującego w ceramikę naczyniową jaką posługiwali się Słowianie w kuchni. Po ocenę merytoryczną książki odsyłam na serwis lubimyczytac.pl. Dla mnie jest to pozycja zdecydowanie nie zasługująca na miejsce w biblioteczce nie tylko miłośnika Dziadoszyców, ale i kuchni Słowian w ogóle. Zainteresowanych stanowiskiem odsyłam do literatury (Biermann, Kieseler, Nowakowski 2011, 2012, 2014, 2016). Natomiast o samych eksperymentach kulinarnych można poczytać w pracach Hanny i Pawła Lisów.


Pawlicki Jakub Karol
‘Noże wolutowe – o funkcji i pochodzeniu zagadkowych przedmiotów w kulturze słowiańskiej’, [w:] ‘Slavia Antiqua’, t. LXII, s. 71-106, Poznań 2021;

Podsumowanie aktualnego na 2021 rok stanu wiedzy o nożach wolutowych. Oczywiście znalazły się tutaj wszystkie nasze tego typu noże, a nawet zakończony tarczkowatym poszerzeniem nóż z Żukowic.

Artykuł do pobrania ze strony Slavia Antiqua.

 

 


Gunia Piotr, Lisowska Ewa
‘Petroarcheologia’, [w:] ‘Mikroprzeszłość. Badanie specjalistyczne w archeologii’, s. 297-312, Poznań 2021;

W artykule zdjęcia fragmentu osełki kamiennej z Przedmościa wykonanej z importowanego łupka kwarcowo-skaleniowego z zachodniej Norwegii.

Artykuł do pobrania ze strony www.academia.edu.

 

 

 


Kurasiński Tomasz
‘Wczesnośredniowieczne groby z elementami uzbrojenia na terenie ziem polskich. Materiały do studiów’, Warszawa 2021;

Świetny katalog, w którym znajdziecie opis zawartości grobu z Lasocina oraz grotu włóczni z Wielowsi. Ten ostatni niestety jest tutaj bez rysunków, które za to można znaleźć w pierwszym tomie Słownika wsi śląskich w średniowieczu. Mam też pewne wątpliwości co do informacji na temat lokalizacji tego grotu w podwójnym grobie, którymi podzieliłem się z autorem. Nurtuje mnie jeszcze jedna kwestia, na którą nie znalazłem odpowiedzi. A mianowicie, czy domniemane groby typu Alt Käbelich nie powinny zostać uwzględnione w takim katalogu?


Ungerman Šimon
‘Frühmittelalterliche Ohrringe mit vier Blechbeeren in Nord-, Mittel- und Südosteuropa. Eine Fallstudie zur Entstehung des großmährischen Prachtschmucks’, Brno 2021;

W publikacji autor proponuję nową typologię dla zaucznic z czterema paciorkami zgodnie, z którą dwa fragmenty zausznicy z gostyńskiego skarbu (typ Świątki wariant 1) zostają włączone do wariantu G. Znajdziemy tam również bliźniacze do naszego i zdecydowanie lepiej zachowane zabytki oraz inne podobne zausznice w najbliższym Dziadoszanom sąsiedztwie: Wińsko, Nowa Obra.

Publikacja do pobrania z www.academia.edu.


Paszkiewicz Borys
‘Skarb z Czarnkowa: zanim powstał Śląsk’, [w:] ‘Skarb srebrny z X wieku z Czarnkowa pod Legnicą. Bibliotheca Nummaria Leopoldina 4’, s. 159-187, Wrocław 2022;

A na koniec publikacja, z okazji wydania której wybrałem się nawet na wykład profesora Paszkiewicza do wrocławskiego Arsenału w dniu 7 lutego 2023 roku. Zapowiadany na stronie Muzeum Miedzi w Legnicy wykład miał nosić tytuł Skarb wczesnośredniowieczny z Czarnkowa pod Legnicą, ale jestem przekonany, że profesor zapowiedział się tematem przewrotnie brzmiącym mniej więcej jak Czy Śląsk istniał w X wieku? Niestety tytułowemu slajdowi nie zrobiłem zdjęcia, żeby się móc upewnić.

A w środku takie cudeńka jak dirhem z okolicy Głogowa znaleziony “chyba na zwałowisku nieprzebadanej ziemi ze stanowisk archeologicznych w mieście” oraz złoty dinar znaleziony w rejonie wsi Stara Rzeka i Retków. Przytaczane są tutaj również oczywiście nasze skarby z Obiszowa, Gostynia i Maniowa.

Publikacja do pobrania ze strony muzeum-miedzi.art.pl.

Dziadoszanie w publikacjach 2016-2018

May 31st, 2020 by Chruściel

Jak zwykle nieco spóźniony i ciągle krok za światem nauki, co rusz wpadam na jakąś publikację sprzed kilku lat, o której wcześniej nie słyszałem. No ale nie muszę być przecież pierwszym, bo nie o zaimponowanie środowisku akademickiemu tu chodzi. Wszak archeologia to nie śpieszna dziedzina, a rekonstrukcja jeszcze powolniejszą się jawi. Szczególnie tym, co jak ja, tylko w wolnym czasie, gdzieś pomiędzy, wciskają te spokojne chwile w pędzie codzienności, w których napawać się można odkryciem kolejnego skrawka informacji. Kolejność wymienionych przypadkowa.

Kiarszys Grzegorz
‘Trzy światy średniowiecza. Iuxta castrum Sandouel’, Szczecin 2015;

Na początek wielki pominięty, bo publikacja jeszcze z 2015 roku, jednak warta wspomnienia. Duża część książki dotyczy grodów pierścieniowatych z obszaru powiatu górowskiego, które autor zalicza do terytorium Dziadoszan. Przy omawianiu okresu plemiennego opisywane są: Bartodzieje, Chróścina, Gostyń, Kruszyniec, Lechitów, Lipowiec, Lubiel, Niechlów, Orsk, Osetno Małe, Pobiel i Przedmoście. Eleganckie wydanie i piękne ilustracje pędzla Dariusza Bufnala.

Książka do pobrania ze strony Academia.edu.


Rodak Sylwia, Wroniecki Piotr
‘Grodziska w okolicach Głogowa na Dolnym Śląsku w świetle wyników badań geofizycznych’, [w:] ‘Metody geofizyczne w archeologii polskiej 2016’, s. 94-95, Wrocław 2016

Jeden z referatów zaprezentowanych na 4. konferencji zatytułowanej “Metody geofizyczne w archeologii polskiej“, która odbyła się w dniach 23-25 listopada 2016 r. we Wrocławiu. Referenci podsumowują ostatnie pomiary geofizyczne z zastosowaniem metody magnetycznej i elektrooporowej na grodziskach w Gostyniu, Grodziszczu, Moszowicach i Przedmościu.

Na więcej detali przyszło nam trochę poczekać, niemniej możemy już po nie sięgnąć w publikacji Badania nieinwazyjne grodzisk wczesnośredniowiecznych północno-zachodniej części Dolnego Śląska (patrz publikacja: Współczesne metody badań wczesnośredniowiecznych grodów Europy Środkowo-Wschodniej, s. 117-131, Wrocław 2019). Mamy tutaj kilka ciekawych informacji o anomaliach, które mogą posłużyć jako wskazówki przy dalszych pracach archeologicznych. Ale o tym już może w ramach spisu literatury z 2019 roku.


Parczewski Michał
‘Pierwsi chrześcijanie na północ od Karpat i Sudetów’

To oczywiście nie publikacja, a wykład, a w zasadzie seria wykładów, bo zgodnie z tym co znalazłem w internecie, autor wygłosił go przynajmniej w Muzeum Archeologicznym w Krakowie (25 lutego 2016 r.), Muzeum Podkarpackim w Krośnie (5 kwietnia 2016 r.), czy w Skansenie Archeologicznym Karpacka Troja w Trzcinicy (10-11 września 2016 r.). Wykład wart wspomnienia tutaj, bo mówiący o krzyżu o ramionach zakończonych wolutami znajdującym się na glinianym naczyniu odkrytym w Czeladzi Wielkiej. Polecam recenzję wykładu pióra Grzegorza Antosika pt. Pierwsi chrześcijanie nad Wisłą to jeńcy z Bizancjum już w VI wieku.


Urbańczyk Przemysław
‘Co się stało w 966?’, Poznań 2016

O wyżej wspomnianym krzyżu z Czeladzi Wielkiej oraz innych zidentyfikowanych przez profesora Parczewskiego krzyżach mogących świadczyć o pobycie chrześcijan na ziemiach polskich jeszcze przed przyjęciem chrztu przez Mieszka I wspomina autor tej książki na stronie 66.

Innym dziadoszyckim akcentem są przywołane na stronie 64., przy okazji omawiania niechrześcijańskich tradycji, szczątki ludzkie z Gostynia.


Czechowski Franciszek, Jaworski Krzysztof, Hojniak Marek
‘Organic matter on the so-called silesian type early medieval iron bowls’, [w:] ‘Śląskie Sprawozdania Archeologiczne’, t. 58, s. 133-150, Wrocław 2016

Z artykułu dowiedziałem się o odkryciu depozytu mis żelaznych tzw. typu śląskiego pozyskanego w drodze amatorskich poszukiwań z wykorzystaniem wykrywacza metalu. We wrześniu 2015 roku w odległości 300 m od grodu w Obiszowie znaleziono największe misy z jakimi do tej pory mieliśmy do czynienia na terenie Dziadoszan. Artykuł o tym co możemy odczytać z takich zabytków stosując badania geochemiczne, ale również o tym czego się nie dowiemy pozyskując zabytki w sposób uniemożliwiający wykorzystanie współczesnych standardów archeologicznych.


Gross Monika
‘Wczesne średniowiecze’, [w:] ‘Śląsk starożytny i średniowieczny’, Przewodnik po wystawie stałej Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu, s. 133-160, Wrocław 2016

Przewodnik mojej ulubionej wystawy muzealnej nareszcie doczekał się odpowiedniego formatu. Pomiędzy twardymi okładkami słusznych rozmiarów tomu znalazły się wzmianki o zabytkach z Chobieni, Czeladzi Wielkiej, Gostynia, Lasocina, Obiszowa i Żukowic oraz coś na co najbardziej liczyłem. Nasze oko ucieszy Kilka niespotkanych gdzie indziej zdjęć, na których w rolach głównych wystąpili: fragment naczynia z krzyżem o ramionach zakończonych wolutami, nóż wolutowy i grzebienie z Czeladzi Wielkiej, grot włóczni i krzesiwo z Gostynia oraz topór z Popęszyc.


Kieseler Andreas
‘„Hoffentlich sind uns die Geister der Burgbesatzung günstig gestimmt“ − zur Funktion des Gustauer „Schmiedebergs“ aufgrund der Ausgrabungsergebnisse Kurt Langenheims von 1938’, [w:] ‘Die frühen Slawen – von der Expansion zu gentes und nationes. Beitrage zur Ur- und Fruhgeschchte Mitteleuropas’, Band 81, s. 259–298, Berlin 2016

Nieznane mi wcześniej zdjęcia z wykopalisk z Kowalowej Góry, spis zabytków, nowe rysunki obiektów z naniesionymi zabytkami ruchomymi oraz rysunki przekrojów zrekonstruowanego grodu. Ach, co tu dużo pisać, to trzeba przetłumaczyć na nasz język.

Artykuł do pobrania na Academia.edu.

 


Nowakowski Dominik
‘Überlegungen zum frühmittelalterlichen Siedlungskomplex Gustau (Gostyń) in Niederschlesien aufgrund archäologischer und toponomastischer Quellen’, [w:] ‘Die frühen Slawen – von der Expansion zu gentes und nationes. Beitrage zur Ur- und Fruhgeschchte Mitteleuropas’, Band 81, s. 241–257, Berlin 2016

Niemiecka wersja już publikowanego u nas artykułu, o którym wspominałem przy okazji publikacji z 2015 roku:

‘Alternatywna próba interpretacji funkcji zespołu osadniczego z Gostynia pod Głogowem w świetle danych archeologicznych i toponomastycznych’, [w:] ‘Miejsca pamięci: pradzieje, średniowiecze, współczesność. Biskupińskie Prace Archeologiczne.’, t. 10, s. 499-525, Biskupin-Wrocław 2015

Artykuł do pobrania na Academia.edu.


Tietz Bartosz
‘Upadek grodów wschodniej części strefy Tornow-Klenica a proces budowy władzy Piastów na terenie Wielkopolski’, [w:] ‘Spór o początki państwa polskiego’, s. 99-117, Kraków 2017

O wschodnich rubieżach strefy Tornow-Klenica, zwanej u zachodnich sąsiadów strefą Tornow-Gostyń, z czym polemizuje autor. O tym gdzie na ziemi Dziadoszan przebiegała granica kultury tornowskiej oraz czy Dziadoszan można włączyć w obręb plemion serbskich.

Artykuł do pobrania na Academia.edu.

 


Nowakowski Dominik
‘Mittelalterliche Doppelburgen in Polen. Einleitung zur Forschungsproblematik anhand ausgewählter Beispiele aus Pommern, Schlesien, Groß- und Kleinpolen’, [w:] ‘Enge Nachbarn. Das Problem von Doppelburgen und Mehrfachburgen in der Bronzezeit und im Mittelalter’, s. 245-279, Berlin 2017

Pośród innych polskich ośrodków “wielogrodowych” autor poświęca osobne rozdziały kompleksom Dalków-Gostyń oraz Obiszów-Bieńków skupiając się na grodach samych w sobie.

Artykuł do pobrania na Academia.edu.

 

 


Lisowska Ewa
‘Bradatica from the Strzelińskie hills’, [w:] ‘Sprawozdania Archeologiczne’, t. 69, s. 409-419, Warszawa 2017;

Do czasu publikacji na terenie Polski znaleziono 21 toporów typu bradatica. Wśród nich 3 na ziemi Dziadoszan: w Chobieni, Gostyniu i Popęszycach. Każdemu z nich, jak i innym śląskim znaleziskom, autorka poświeciła po kilka zdań. Tytułowemu oczywiście więcej.

Artykuł do pobrania na Academia.edu.

 


Kiarszys Grzegorz, Kolenda Justyna
‘Wczesnośredniowieczne grodziska w krajobrazie Doliny Baryczy. Przyczynek do studiów nad przemianami osadniczymi.’, [w:] ‘Śląskie Sprawozdania Archeologiczne’, t. 59, s. 93-126, Wroclaw 2017

Czy nadbaryckie grodziska w dolnym odcinku rzeki leżały jeszcze w dziedzinach Dziadoszan, czy może już należały do lokowanych przez Sławomira Moździocha wokół Milicza Trzebowian? A może grody w Bartodziejach i Lipowcu obok innych grodów baryckiej doliny powstawały już w nowych realiach politycznych kształtowanych pod wpływem państwa piastowskiego…

Artykuł do pobrania ze strony Śląskich Sprawozdań Archeologicznych.


Rzeźnik Paweł, Stoksik Henryk
‘Wyniki analiz archeometrycznych tygli szklarskich z Obiszowa na Dolnym Śląsku’, [w:] ‘Ceramika i szkło w archeologii i konserwacji’, s. 239-260, Wrocław 2017

Czy mieszkańcy Obiszowa dysponowali specjalistycznym warsztatem szklarskim i czy byli w stanie wytworzyć konkurencyjne jakościowo produkty? Oprócz odpowiedzi na te pytania, w tekście znajdziecie analizę chemiczną próbek szkła z tygli i ich porównanie do wyrobów szklanych z Europy środkowej i wschodniej a nawet Chin.

 

 


Siemianowska Sylwia
‘Bliska obcość. Ceramika jako identyfikator kontaktów handlowych i politycznych czy wspólnoty kultur wczesnośredniowiecznych zespołów osadniczych Słowiańszczyzny? Uwagi z perspektywy studiów nad dziesiątowieczną ceramiką z Obiszowa koło Głogowa.’, [w:] ‘Ceramika i szkło w archeologii i konserwacji’, s. 51-82, Wrocław 2017

O grupach ceramicznych z Obiszowa oraz zabytkach nieceramicznych świadczących o kontaktach tego zespołu osadniczego z innymi, nieraz odległymi, regionami.

Artykuł do pobrania ze strony Academia.edu.

 

 


Paternoga Marcin, Rzeźnik Paweł, Siemianowska Sylwia
‘Naczynia Solniki-Lipowiec. Lokalna grupa ceramiki całkowicie obtaczanej w północnej części Śląska.’, [w:] ‘Ceramika i szkło w archeologii i konserwacji’, s. 83-106, Wrocław 2017

Sięgnijcie do tego artykułu koniecznie jeśli chcecie dowiedzieć się jakim ostatnim trendom stylistycznym uległy naczynia Dziadoszan tuż przed zdominowaniem ich terenów przez monarchię piastowską.

Artykuł do pobrania ze strony Academia.edu.

 

 


Pankiewicz Aleksandra, Siemianowska Sylwia, Sadowski Krzysztof
‘Wczesnośredniowieczna biżuteria szklana z głównych ośrodków grodowych Śląska (Wrocław, Opole, Niemcza)’, [w:] ‘In pago Silensi. Wrocławskie Studia Wczesnośredniowieczne’, t. 3, Wrocław 2017

Piękny katalog wyrobów szklanych z tytułowych miejscowości. Szkoda, że zabytki z Obiszowa, Gostynia, czy Grodźca Małego są tu tylko wzmiankowane.

Artykuł do pobrania ze strony Instytutu Archeologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego.

 

 


Rodak Sylwia
‘Podstawy datowania grodów z końca X – początku XIII wieku na Dolnym Śląsku’, [w:] ‘In pago Silensi. Wrocławskie Studia Wczesnośredniowieczne’, t. 4, Wroclaw 2017

Trochę późne ramy czasowe żeby załapały się wszystkie nasze grodziska, niemniej kilka z nich tu znajdziemy.

Artykuł do pobrania ze strony Instytutu Archeologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego.

 

 


Kieseler Andreas
‘Die Eisenschüsseln vom schlesischen Typ im westslawischen Raum – ein Überblick’, [w:] ‘Beiträge yur Ur- und Frühgeschichte Mitteleuropas 82. Religion und Gesellschaft im nördlichen westslawischen Raum’, s. 311-348, Langenweissbach 2017

Wszystko co miłośnik mis żelaznych typu śląskiego wiedzieć powinien. Aktualne zestawienie wszystkich zabytków.

Artykuł do pobrania ze strony Academia.edu.

 

 

 


Robak Zbigniew
‘The origins and the collapse of the Blatnica-Mikulčice paradigm’, [w:] ‘Slovenská Archeológia’, LXV-1, s. 99-162, Nitra 2017

Polemika z zasadnością przypisywania zabytkom stylu Blatnica-Mikulčice, m.in. okuciu końcówki pasa z Grębocic, którego proweniencja zdaniem autora jest niejasna.

Artykuł do pobrania ze strony Academia.edu: wersja oryginalna, wersja polska.

 

 


Kotowicz Piotr N.
‘Early medieval axes from the territory of Poland’, [w:] ‘Moravia Magna. Seria Polona V’, Kraków 2018

Po 4 latach od publikacji Katalogu, w innym wydawnictwie, w innej szacie, w innym języku, ale jest! Typologia toporów wg Kotowicza. Czy zmiany okazały się na lepsze? Sami ocenicie. Obowiązkowa pozycja każdego miłośnika wczesnośredniowiecznych narzędzi i broni.

 

 


Twardy Juliusz, Forysiak Jacek, Rodak Sylwia
Moździoch Sławomir, ‘Środowiskowe czynniki lokalizacji wybranych grodzisk w środkowej części Polski Zachodniej’, [w:] ‘Acta Geographica Lodziensia’, 107, s. 93-117, Łódź 2018

Bobrowniki, Bytom Odrzański, Solniki, Popęszyce… co tu więcej trzeba dodawać?

Artykuł do pobrania ze strony Academia.edu.

 

 

 


Chrzan Krystian
‘Miejsce w krajobrazie oraz funkcje wczesnośredniowiecznych grodów w dorzeczach środkowej i górnej Obry, Baryczy oraz środkowej Prosny w IX i X w.’, [w:] ‘Przegląd Archeologiczny’, t. 66, s. 261-282, Wrocław 2018

Analizie autor poddał aż 77 grodów. Wschodnia flanka plemienia Dziadoszan wraz z wschodnimi sąsiadami na tle łączących je rzek. Symbolika, funkcje, geneza oraz upadek grodów plemiennych, no i zestawienie z datowaniem i wymiarami.

Artykuł do pobrania ze strony Academia.edu.

 

 


Robak Zbigniew
‘Carolingian or not? An analysis of the fitting from Haliczany in the context of other early medieval finds from selected areas of Western Slavic territories’, [w:] ‘Slovenská Archeológia’, LXVI-1, s. 49-105, Nitra 2018

Rozdzielacz krzyżowy pasów uprząży końskiej z Gostynia oraz przewleczka z Obiszowa na tle innych karolińskich zabytków z Zachodniej Słowiańszczyzny.

Artykuł do pobrania ze strony Academia.edu.

 

 

 


Czapla Krzysztof
‘Zanim powstało miasto’, [w:] ‘Głogów. Średniowieczne miasto nad Odrą’, s. 7-38, 2018 Głogów

Tych co wcześniej przeczytali Dziadoszan tegoż autora z 2007 lub 2014 roku niespecjalnie czekają tutaj niespodzianki.

Do pozytywów niewątpliwie należy to, że niektóre ryciny są w naprawdę lepszej jakości niż wcześniej publikowane. Jeden rysunek został dodany extra – lokalizacja grodziska w Grodźcu Małym – co wydaje się naturalną potrzebą w świetle tematu całego tomu. Ciekawostką wydawniczą jest zduplikowana rycina 21 przedstawiona w różnych wielkościach.

Zaskoczyć może zmiana niektórych ustaleń, szczególnie przy niezmienionej bibliografii, ale może to wynik pomyłek (na przykład wspomniane osiemnaście okręgów grodowych przy siedemnastu na mapie i w poprzedniej publikacji).

Szkoda, że autor nie uwzględnił młodszej literatury tematu w kolejnej swojej odsłonie charakterystyki plemienia. Brakuje mi tu pozycji wydanych po 2000 roku, a przecież przed 2018 rokiem sam naliczyłem ich ponad 100 sztuk. Oczywiście większość nie wnosi wiele nowego do tematu, ale pojawiło się też sporo ciekawych informacji, choćby w obszarach badania zabytków ceramicznych i kamiennych, czy badania w Chobieni z 2010 roku (patrz literatura).

Niemcy o Dziadoszanach piszą

October 1st, 2016 by Chruściel

Nareszcie! Długo oczekiwana przeze mnie publikacja ujrzała światło dzienne. Wprawdzie wydano ją już w kwietniu tego roku, a mi udało się ją nabyć w lipcu, to biorąc ją teraz we wrześniu do ręki nadal czuję te same emocje, które towarzyszyły mi w momencie odkrycia, że już jest i zaraz będzie się nią można cieszyć, gdyby nie… cena. No właśnie, bo jak w domowym budżecie usprawiedliwić wydatek rzędu 120 Euro za książkę? Ale, uff, udało się, a wrażeniami mogę się wreszcie podzielić.

Biermann Felix Paul, Kieseler Andreas, Nowakowski Dominik
‘Burg, Herrschaft und Siedlung im mittelalterlichen Niederschlesien: die slawischen Ringwälle von Köben (Chobienia) und Kleinitz (Klenica) im Kontext der Frühgeschichte des mittleren Oderraums’, s. 23-209, Bonn 2016

burg-herrschaft-und-siedlung

Polska wersja tytułu całej publikacji brzmi ‘Gród, władza i osadnictwo na średniowiecznym Dolnym Śląsku. Grodziska pierścieniowate z Chobieni i Klenicy w kontekście wczesnośredniowiecznych dziejów Środkowego Nadodrza’. Oczywiście najbardziej oczekiwaną przeze mnie była monografia dotycząca chobieńskiego grodziska jednak okazało się, że to jedynie mniejsza część 27. tomu serii ‘Studien Zur Archaologie Europas’ wydawnictwa Habelt, który wypełniają również artykuły dotyczące grodziska w Klenicy. A zatem skoro temat nie tak odległy dziadoszyckim ziemiom (o czym za chwilę), to warto wymienić tutaj wszystkie tytuły z imienia.

Spis treści:

  • Biermann Felix Paul, Kieseler Andreas, Nowakowski Dominik, ‘Einleitung’, s. 13-21
  • Biermann Felix Paul, Kieseler Andreas, Nowakowski Dominik, ‘Köben an der Oder (Chobienia) – Forschungen zum Wandel der Siedlungs- und Herrschaftsverhältnisse im mittelalterlichen Niederschlesien’, s. 23-209,
    • ‘Chobienia nad Odrą (Köben). Badania nad przemianami osadniczymi i organizacją terytorialną na średniowiecznym Śląsku (Streszczenie)’
  • Kieseler Andreas, ‘Der slawische Burgwall von Kleinitz (Klenica) im nördlichen Niederschlien’, s. 211-466,
    • ‘Wczesnośredniowieczne grodzisko w Klenicy (Kleinitz) na północy Dolnego Śląska (Streszczenie)’
  • Biermann Felix Paul, Kieseler Andreas, Nowakowski Dominik, ‘Die Nachuntersuchung von 2007 auf dem Burgwall von Kleinitz (Klenica)’, s. 467-482,
    • ‘Wznowienie badań na grodzisku w Klenicy (Kleinitz) w 2007 roku (Streszczenie)’
  • Benecke Norbert, ‘Die Tierreste vom Burgwall Kleinitz (Klenica)’, s. 483-494,
    • ‘Szczątki zwierzęce z grodziska w Klenicy (Kleinitz) (Streszczenie)’
  • Gruszka Bartlomiej, ‘Eine Siedlung am slawischen Burgwall von Kleinitz (Klenica) – Aufarbeitung der Altgrabung von 1962’, s. 495-532,
    • ‘Wczesnośredniowieczna osada przy grodzisku w Klenicy (Kleinitz) – Opracowanie wyników badań z 1962 roku (Streszczenie)’
  • Wiejacka Martyna, Wiejacki Jan, ‘Die Tierknochen der Vorburgsiedlung von Kleinitz (Klenica)’, s. 533-546,
    • ‘Kości zwierzęce z osady przygrodowej w Klenicy (Kleinitz) (Streszczenie)’

Publikacja wydana w formie albumowej (twarde okładki, szyty grzbiet, kredowy, acz dość cieńki papier) zawiera ponad 300 głównie czarno-białych rycin i w mojej opinii nie odbiega od standardu, z którym wcześniej udało mi się zapoznać przy okazji wielokrotnego wertowania “Słownika wsi śląskich w średniowieczu”. I choć moim faworytem wydawniczym ciągle pozostaje seria ‘Frühmittelalterliche münzfunde aus Polen’, to jest to nadal forma książki, z którą jak najbardziej chce się obcować.

A teraz smaczki. Znajdziemy tutaj ciekawą mapę ukazującą osadnictwo Dziadoszan na podstawie rozmieszczenia grodów według badań panów Sławiomira Moździocha (1998) oraz Krzysztofa Czapli (2006), na której według koncepcji pierwszego z nich Klenica leży w domenie naszego plemienia. Jeśli podążymy tym tropem podczas rekonstrukcji praktycznie podwoimy obszar archeologiczny, z którego możemy czerpać artefakty, które dopełniłyby wizerunek naszego Dziadoszyca.

Inną ciekawostką, której próżno szukać w pozostałych publikacjach jest pięknie narysowany przekrój zrekonstruowanego wału grodu w Chobieni w obu fazach użytkowania, który obok wizualizacji samego grodu jak i pobliskiej osady (te już znane z poprzednich publikacji) dopełniają nasze wyobrażenie o tym jak Chobienia drzewiej wyglądała.

W pierwszym artykule o Klenicy zamieszczono okazałą kolekcję oprawek rogowych będących stylistycznymi analogiami do jednego z klenickich zabytków, między którymi znajdziemy również oprawki z Grodziszcza i Żukowic.

Publikację oczywiście polecam jako obowiązkową pozycję na półce każdego dziadoszycofila, jednak obawiam się, że jej cena nie jest w stanie znaleźć uzasadnienia w odczuciu kogokolwiek kto nim nie jest.

Dziadoszanie w publikacjach 2014-2015

February 20th, 2016 by Chruściel

Podczas popełniania wpisu Literatura odświeżona obiecałem sobie, że kiedyś uzupełnię nowości wydawnicze dotyczące naszego plemienia o te, które ukazały się w 2014 roku, a tutaj mnie już koniec 2015 roku zastał. Na szczęście w tej branży nowości nie szybko się deaktualizują zatem nieśpiesznie przystępuję do dzieła.

Dagmara Adamska, Agnieszka Latocha, Dominik Nowakowski, Aleksander Paroń, Marcin Siehankiewicz, Robert Sikorski
‘Słownik wsi śląskich w średniowieczu. Tom 1: Powiat lubiński’, Wrocław 2014

slownik_wsi_slaskich_w_sredniowieczu_1

Pod kierownictwem dr. Dominika Nowakowskiego powstał pierwszy tom Słownika będący zwieńczeniem trzy letniej pracy całego zespołu badającego średniowieczne źródła do dziejów wsi powiatu lubińskiego. W hasłach skatalogowane zostały najstarsze zapiski nazw miejscowości wymieniane w źródłach do początków wieku XVI, rekonstrukcja ich geografii oraz zachowane ślady kultury materialnej w postaci odkrytych stanowisk oraz zabytków archeologicznych. Znajdzie się tutaj i coś dla miłośników kartografii, gdyż na kolorowych tablicach umieszczone zostały plany każdej wsi według mapy osiemnasto- oraz dziewiętnastowiecznej oraz, uwaga!, szkic rekonstrukcyjny wykonany metodą retrogresywną, dzięki któremu możemy puścić wodze naszej średniowiecznej wyobraźni.

Pomimo, że w części opisowej nie uświadczymy kolorowej fotografii, a i wydawcy zdarzyła się wpadka w postaci błędnie naniesionej rzeki Odry na mapie (wkładka), to jednak są to drobiazgi nie będące w stanie przyćmić wrażenia, że obcuje się z porządnie wydanym leksykonem. Duży format, twarda okładka, kredowy papier i szyty grzbiet zapewnią nam beztroskie wertowanie słownika do woli.

Dla nas oczywiście najważniejsze jest, że obok wielu odnotowanych śladów wczesnośredniowiecznego osadnictwa odnajdujemy tutaj opisy grodów w Chobieni, Kliszowie-Olszanach, Orsku i Starej Rudnej, z oczywistych powodów, tego pierwszego najobszerniejszy. Z niecierpliwością czekamy kolejnych tomów i trzymamy kciuki za pierwszeństwo tych, które nas najbardziej interesują. Jeśliby przyjąć, że prace nad kolejnymi zajmą tyle czasu co nad pierwszym tomem, to nawet gdyby jakimś cudem prym wiodły te powiaty, na których choćby dziadoszyckie grodziska się znajdują (polkowicki, głogowski, górowski, nowosolski i żagański) to pozostaje nam jeszcze czekać tylko, bagatela, 15 lat. No ale przecież Roma non uno die aedificata est.

Piotr N. Kotowicz
‘Topory wczesnośredniowieczne z ziem polskich. Katalog źródeł’, Rzeszów 2014

kotowicz_topory_wczesnośredniowieczne

Pierwszej klasyfikacji toporów po 60 latach od ukazania się typologii Andrzeja Nadolskiego podjął się Piotr N. Kotowicz w ramach swojej dysertacji doktorskiej, którą rozpoczął od publikacji części będącej katalogiem źródeł i podstawą do kolejnej części analitycznej. O tym można już było przeczytać na blogu Lucivo, więc ja tylko dopowiem, że Katalog jest wydany w równie świetnej oprawie jak wcześniej wymieniany Słownik. Hasła, obok informacji o lokalizacji znaleziska, zaopatrzone są w bardzo szczegółowe dane jak opis topora, wymiary i waga (jeśli pomiary były możliwe) oraz przynależność typologiczna i chronologia. Wiele z publikowanych rysunków toporów i czekanów zobaczyć można tu po raz pierwszy, gdyż sam autor podjął się ich uwiecznienia.

Nas cieszy fakt, że w Katalogu zostały opisane znane nam topory odnalezione w domenie Dziadoszan jak: fragment z Chobieni, okaz z Gostynia wraz ze skromnym ułamkiem drugiego, czekan z Lasowic oraz oba egzemplarze z Popęszyc, ale również nieznany nam dotąd źle zachowany topór z Chociemyśla. Z publikacji dowiedzieliśmy się również, że oba topory z Popęszyc, które zwykliśmy podziwiać w Muzeum Miejskim Wrocławia są prawdopodobnie żelaznymi kopiami oryginałów wykonanymi dla przedwojennego Śląskiego Muzeum Rzemiosła we Wrocławiu w hucie żelaza w Nowej Soli w 1927 r.

Sylwia Siemianowska
‘Uniwersalność naczyń wczesnośredniowiecznych. Uwagi z perspektywy studiów nad ceramiką z Obiszowa.’, [w:] ‘Silesia Antiqua’, t. 49, s. 37-62, Wrocław 2014

‘Silesia Antiqua’, t. 49, Wrocław 2014

Artykuł stanowiący część pracy magisterskiej autorki zatytułowanej ‘Osada wczesnośredniowieczna w Obiszowie st. 9, gm. Grębocice w świetle źródeł ceramicznych’ był również przedmiotem referatu wygłoszonego na konferencji XVII Śląskich Spotkań Archeologicznych zatytułowanej ‘Śląsk i Europa Środkowa w pradziejach, średniowieczu i czasach nowożytnych’, która odbyła się w Pokrzywnej k. Głuchołazów w dniach 25-28 maja 2011 roku. Pani Sylwia Siemianowska była uprzejma podzielić się treścią swojego artykułu za pośrednictwem portalu academia.edu, dlatego bez większego wysiłku możemy się cieszyć jej próbą odpowiedzi na pytanie jakie funkcje mogły pełnić naczynia, których fragmenty w liczbie 41 470 odkryto podczas kilku sezonów badań na stanowisku w Obiszowie. Szczegółowej analizie poddano 13 182 egzemplarzy już po wyklejeniu, których charakterystyka morfologiczna, stylistyczna, technologiczna jak również resztki substancji wewnątrz naczyń oraz zabiegi jakim wtórnie poddano naczynia posłużyły do przypisania ich funkcji użytkowej. Autorka nie tylko skupiła się na obiszowskich naczyniach, ale analogii, poza innymi stanowiskami północnego Śląska, poszukiwała również w odległych miejscach i kulturach oraz źródłach etnograficznych. Artykuł okraszony jest fotografiami, na których obok obiszowskich, znalazły się fragmenty perforowanych naczyń z Chobieni, Bieńkowa, Czernej, Lipowca, Nosocic i Przedmościa.

Pozycję polecamy miłośnikom kultury materialnej Dziadoszan, bo cenna jest nie tylko ze względny na fakt, że przybliża nam naczynia jakie tworzyli, ale i w jaki sposób ich używali nawet kiedy ich pierwotna przydatność została utracona.

Nowakowski Dominik
‘Alternatywna próba interpretacji funkcji zespołu osadniczego z Gostynia pod Głogowem w świetle danych archeologicznych i toponomastycznych’, [w:] ‘Miejsca pamięci: pradzieje, średniowiecze, współczesność. Biskupińskie Prace Archeologiczne.’, t. 10, s. 499-525, Biskupin-Wrocław 2015

Na publikację interpretacji gostyńskiego zespołu osadniczego musieliśmy czekać aż trzy lata od momentu kiedy autor zaprezentował ją na konferencji ‘Miejsca pamięci – pradzieje, średniowiecze i współczesność’, która odbyła się w Biskupinie w dniach 02-04 lipca 2012 roku. Próżno szukać w internecie informacji o zbiorowej publikacji, w której zamieszczono artykuł i zapewne nadal bym o niej nie wiedział gdyby sam autor nie podzielił się nim z nami na academia.edu.

W niniejszej pracy zaprezentowane zostały dwie konkurujące ze sobą w środowisku naukowym teorie o grodowym oraz kultowym charakterze Kowalowej Góry na szerszym tle okolicznych grodów, gór oraz miejsc, których toponimy mogą świadczyć o tym, że miejsce to jest jednym z wielu wchodzących w skład większego zespołu łączącego obie te funkcje. Oprócz świeżego podejścia do tematu, nam publikacja podoba się również ze względu na kolorowe fotografie ceramiki, zdjęcie grodu Góra Jajo z początku XX w. kiedy okolica nie była tak zalesiona jak dzisiaj oraz starych map z naniesionymi nazwami miejsc wchodzących w skład zespołu. Serdecznie polecamy!

Atlas grodzisk wczesnośredniowiecznych z obszaru Polski

February 14th, 2016 by Chruściel

Atlas grodzisk wczesnośredniowiecznych z obszaru Polski

Pod kierownictwem prof. dr hab. Sławomira Moździocha prowadzony jest projekt Atlasu grodzisk wczesnośredniowiecznych stanowiący kontynuację wcześniej już rozpoczętej inwentaryzacji grodzisk w Polsce (szczegóły na stronie projektu).

Dla nas miłośników Dziadoszan istotnym jest fakt, że już można się cieszyć szczegółowymi opisami grodów Ziemi Głogowskiej ulokowanych na mapie. Na chwilę obecną w okolicach Głogowa zaznaczono następujące grody o metryce mieszącej się pomiędzy okresem plemiennym a rządami Bolesława Chrobrego:

  • Bartodzieje
  • Bieńków
  • Bobrowniki
  • Bytom Odrzański
  • Chobienia
  • Dalków
  • Dankowice
  • Dobrzejowice
  • Głogów – Ostrów Tumski
  • Gołaszyn
  • Gostyń stan.1
  • Gostyń stan.2
  • Grodziszcze
  • Kietlów
  • Kliszów (Olszany)
  • Lipowiec
  • Obiszów stan.1
  • Obiszów stan.2
  • Orsk
  • Popęszyce
  • Przedmoście stan.2
  • Przedmoście/Borek stan.1
  • Solniki

Mimo, że jeszcze nie wszystkie podlinkowane ryciny i zdjęcia można oglądać w oryginalnych rozmiarach (zapewne jakieś techniczne niedopatrzenie, które próbuję zgłosić do autorów projektu), to trzymamy kciuki za rozwój projektu i czekamy na więcej.

Literatura odświeżona

January 30th, 2015 by Chruściel

Nastała wreszcie pora wrócić się w czasie i odkurzyć leżące przez tych lat kilka odłogiem na półkach artykuły obfitujące w treści mówiące nam dzisiaj o Dziadoszyckim plemieniu. A nie tylko leciwe tutaj pozycje znajdziecie, a i kilka nowych w ręce mi wpadło.

Czapla Krzysztof, 'Dziadoszanie. Plemię zamieszkujące ziemię głogowską w X wieku', Głogów, 2014

Wśród nich nie lada gratka dla miłośników, a mianowicie kolejna po wydanym w 2007 roku folderze przy okazji otwarcia Ekomuzeum Dziadoszan w Wietszycach monografia tegoż samego autora.  Jest nią wynik dziesięcioletniej pracy Krzysztofa Czapli opublikowany w 2014 roku pod tytułem ‘Dziadoszanie. Plemię zamieszkujące ziemię głogowską w X wieku’. Więcej szczegółów na stronie Wydawnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Głogowie.

‘Funkcje grodów w państwach wczesnośredniowiecznej Europy Środkowej. Społeczeństwo, gospodarka, ideologia.’, Głogów, 2014

Badania archeologiczne przeprowadzone w Chobieni w 2010 roku zapoczątkowały serię artykułów pióra panów Nowakowskiego, Bierman’a oraz Kieseler’a powstałych w latach 2011, 2012 i 2014. Ostatnia opublikowana podobnie jak ‘Dziadoszanie…’ przez wydawnictwo PWSZ, a dwie pierwsze kolejno: w niemieckim periodyku ‘Praehistorische Zeitschrift’ oraz jako podsumowanie konferencji zatytułowanej ‘Rytm przemian kulturowych’, która odbyła się w Biskupinie w dniach 7-9.07.2010 roku. Więcej informacji na stronach: Muzeum Archeologiczne w Biskupinie oraz Polskiej Akademii Nauk Oddział we Wrocławiu.

Z niecierpliwością czekamy na zapowiadaną monografię autorstwa tych panów. Szkoda tylko, że nie w naszym języku.

Jeszcze nowsze szaty Chruścielowiska

March 6th, 2011 by Chruściel

Chruścielowisko

Witam po długiej nieobecności wszystkich miłośników kultury materialnej Dziadoszan! Nie, Chruścielowisko nie zaginęło w odmętach internetu, choć wiele za tym świadczyło. Fakt, troszeczkę ten sen zimowy się przedłużył, ale wracamy. Pod roboczą jeszcze domeną chruscielowisko.dzwiek.org, ale miejmy nadzieję, że niedługo to zmienimy.

Kolejny raz Chruścielowisko przeżywa wizualną transformację. Tym razem nowe szaty swoją,  już prawie ascetyczną, skromność wyrażają nawet kolorem. Zaniepokojonym śpieszę z zapewnieniem, że autor nie obrał za cel dążenie do monochromatycznego trybu witryny. Tendencja owa ma jedynie na celu podkreślenie wyższości treści nad formą i mam nadzieję, iż wyższość owa osiągnęła już swoją krytyczną granicę.

Czy zmiany na lepsze? Sami oceńcie. A tymczasem zapraszam, do lektury.

Dział Literatura

August 10th, 2009 by Chruściel

Powstał dział literatura, w którym tytuły książek i artykułów bogatych w wiedzę mówiącą o kulturze Dziadoszan odnajdziecie.

Kiedy byłem u progu mojego zainteresowania kulturą Dziadoszan zwykłem narzekać na brak literatury na ich temat. Jakiś czas później zdanie swoje zmieniłem żałując, że drukowana była tak niskimi nakładami. Dzisiaj składam dzięki koledze z archeo za pokazanie mi skarbnicy wiedzy jaką jest biblioteka instytutu archeologii UWr.