Chruścielowisko

Zmian dziejących się powoli niełatwo zauważyć. A wiedzcie, że prócz nieprzerwanej i jedynej w miarę częstej aktualizacji artykułu literatura czasami coś nowego w menu po prawej stronie wprawne oko zauważy. Tym, co ostatnio tutaj lata temu gościli, spieszę z podsumowaniem, by wzroku nie nadwyrężali.

zabytki

Próbując ustalić, jak górna część chobieńskiego pucharu ceramicznego mogła wyglądać, zrobiłem kwerendę pośród ościennych terenów w poszukiwaniu podobnego rozwiązania. Na razie, żadnego pucharu o podobnej nóżce nie udało mi się zidentyfikować.

Z kolei, hybryda z pucharem z Czeladzi Wielkiej mojego pomysłu nie bardzo mnie przekonuje, bo to i znacznie przeskalować ostatni zabytek musiałem (prędzej wazą niźli pucharem bym go nazwał), a i datowanie obu sporo się rozmija. Oto i rzeczony potworek (skala właściwa dla nóżki).

Niemniej kwerendę szkoda w szufladzie zostawiać, więc proszę się częstować.

• puchary ceramiczne

miejsca

Kto nie ma w głowie, ten ma… gdzieś to zapisane. Jedna z tych informacji, po którą raz po raz sięgam.

• datowanie stanowisk

rekonstrukcje

Ostatnie rekonstrukcje w większości przez mistrzów swojego rzemiosła poczynione, ale i niektóre przeze mnie, przyznaję się, popełnione.

• nóż z Obiszowa
• osełki importowane ze Skandynawii
• osełki z Jegłowej
• igielnik z Żukowic

źródła pisane

W ramach rozszerzenia informacji podanych w przypisach artykułu o mnie postanowiłem przybliżyć nieco źródła historyczne, z których o Dziadoszanach ówcześni mogli, a współcześni nadal mogą się cokolwiek dowiedzieć.

• Geograf Bawarski
• dokument cesarza Ottona I
• bulla Jana XIII
• Kronika Thietmara
• Dokument praski

Witam po długiej nieobecności wszystkich miłośników kultury materialnej Dziadoszan! Nie, Chruścielowisko nie zaginęło w odmętach internetu, choć wiele za tym świadczyło. Fakt, troszeczkę ten sen zimowy się przedłużył, ale wracamy. Pod roboczą jeszcze domeną chruscielowisko.dzwiek.org, ale miejmy nadzieję, że niedługo to zmienimy.

Kolejny raz Chruścielowisko przeżywa wizualną transformację. Tym razem nowe szaty swoją,  już prawie ascetyczną, skromność wyrażają nawet kolorem. Zaniepokojonym śpieszę z zapewnieniem, że autor nie obrał za cel dążenie do monochromatycznego trybu witryny. Tendencja owa ma jedynie na celu podkreślenie wyższości treści nad formą i mam nadzieję, iż wyższość owa osiągnęła już swoją krytyczną granicę.

Czy zmiany na lepsze? Sami oceńcie. A tymczasem zapraszam, do lektury.

Powstał dział literatura, w którym tytuły książek i artykułów bogatych w wiedzę mówiącą o kulturze Dziadoszan odnajdziecie.

Kiedy byłem u progu mojego zainteresowania kulturą Dziadoszan zwykłem narzekać na brak literatury na ich temat. Jakiś czas później zdanie swoje zmieniłem żałując, że drukowana była tak niskimi nakładami. Dzisiaj składam dzięki koledze z archeo za pokazanie mi skarbnicy wiedzy jaką jest biblioteka instytutu archeologii UWr.

 

Chruścielowisko odziało się w świeżą szatę graficzną. Kolorystykę witryna zawdzięcza inspiracją Złotym kodeksem pułtuskim (Ewangeliarz płocki¹), który był również podstawą do stworzenia rysunkowej wersji Chruściela z nagłówka.

 

 

 

¹ strona www, “Zabytki polskiej książki rękopiśmiennej”.

Chruścielowisko pojawiło się w sieci pod adresem www.chruscielowisko.org.
Na stronie w obecnej jej formie prezentowane są rekonstrukcje: hetki i wrzecion z Głogowa oraz naczyń miniaturowych, przęślików i szpuli z Żukowic.